Na Podlasie - dzień VIII

Poniedziałek, 27 lipca 2015 · dodano: 09.08.2015 | Komentarze 0

Trasa : Gródek, żółtym szlakiem rowerowy tzw. tatarskim /54 km./przez Kruszyniany, Krynki, Bohoniki, do Sokółki, Nowa Krzemionka, Kurowszczyzna, Pawełki, Wierzchlesie, Kopna Góra, Supraśl

W Kruszynianach, Bohonikach i Sokółce od XVII w. żyją polscy Tatarzy / Lipkowie/. Ziemie te otrzymali od króla Jana III Sobieskiego za wierną służbę Rzeczpospolitej. Dzisiaj, wg słów przewodnika w meczecie w Kruszynianach, są rozproszeni po całej Polsce, najwięcej ich mieszka w Białymstoku. Po śmierci jednak chowani są na mizarach w Kruszynianach i Bohonikach. Będąc w Kruszynianach warto wysłuchać oprowadzającego, który prawie przez godz. mówi na temat ich życia zwyczajów itp.


Na szlaku przed Kruszynianami





Meczet i cmentarz w Kruszynianach



Widok jednej z 8 odchodzących od rynku ulic w Krynkach

Meczet w Bohonikach




Jurta i jej wnętrze tyle, że nie tatarska a mongolska w Bohonikach


Kościół pw. św. Antoniego z 1848r. w Sokółce. Dawniej była to wieś królewska, którą podarował swej żonie Bonie Zygmunt Stary. Mieszkańcy wsi zobowiązani byli do hodowli sokołów stąd nazwa miasta.

Pierwszy raz spotkałem ich w Kruszynianach. Grupa z Gniezna, na rowerach jechali od Przemyśla. Opowiadali, że wędrując szlakiem przez Puszczę Białowieską / było już ciemno / mieli, dokładnie jak na TV reklamie, spotkanie z Żubrem. Żubr uciekł w jedną stronę oni w drugą. Wg gospodarz Agroturystki mieli szczęście, że był sam.

Cerkiew św. Aleksandra Newskiego z 1853r.

Jedna z głównych ulic Sokółki.


Typowy obrazek na wsi podlaskiej - ławeczka przed domem i para starych ludzi. W tym wypadku dwóch mężczyzn. Na Podlasiu przejeżdżając przez wsie, jeszcze je widać i czuć. Wiele gospodarstw sprawia wrażenie opuszczonych. Młodzi wyjeżdżają do miast lub za granicę, na wsi pozostają starzy.